Zoals elk jaar minstens één keer, gingen we op zaterdag naar de tuindagen op het domein van Hex. In juni ligt het accent er op rozen, in september op de moestuin: het kasteeldomein heeft immers een mooie rozentuin, en een pracht van een ‘potager‘ die is aangelegd in de 18de eeuw.
De laatste jaren krijgt het plantenfestival er ook steeds duidelijker een ecologisch tintje.
In 2008 was het thema van het tuinfestival ‘inheemse wilde planten in de tuin’, en dit jaar ligt het accent op het aantrekken van insecten in je tuin.
Dat ‘ecologische’ zie je ook terug bij de standhouders. Je hebt in Hex geen overweldigend aanbod aan exposanten – de nadruk ligt er duidelijk meer op kwaliteit dan op kwantiteit – maar het aandeel van biologisch werkende kwekers is er steeds behoorlijk hoog.
Verschillende van die kwekers kende ik al: de Nieuwe Tuin van Peter Bauwers, Sanguisorba van Bart Belmans, het sociaal tewerkstellingsproject De Loods, Natuurlijk tuinieren van Wim Collet.
Maar zaterdag maakten we dus kennis met een kweker die we nog niet kenden: Hans van Hage, één van de eigenaars van de biologische rozenkwekerij ‘De Bierkreek‘ uit Zeeuws-Vlaanderen. En een biologische rozenkwekerij, dat is niet zo vanzelfsprekend: ik heb me laten vertellen dat er in Europa maar twee zulke kwekerijen bestaan.
Het was zoonlief die ons op de kwekerij attent maakte: Toen wij, na een bezoek aan de tuinen, nog een glaasje wilden drinken, ‘zeurde’ hij ons de oren van het hoofd om al bij de exposanten langs te gaan. Toen manlief en ik later ook de standjes langsliepen, waren we vooral op zoek naar een mooie liaanroos, bij voorkeur niet wit of geel van kleur (want zoals ik vorige week al liet zien, hebben we al een prachtige bleekgele rambler in de haag – zie foto onderaan dit artikel.).
Zoonlief kwam ons weer gezelschap houden, en vertelde ons dat hij aan de andere kant van het terrein nog een rozenkweker had gezien met héél veel rozen.
Een uurtje later arriveerden we tenslotte ‘aan de andere kant’, maar de kweker waar ik toen bijna mijn keuze maakte, bleek toch nog niet degene te zijn waar zoonlief zo enthousiast om was. Hij overtuigde me dat ik toch nog even mijn aankoop moest uitstellen, want ‘die andere kweker’ had toch echt een groot assortiment. En jawel, ik moet het hem nageven… niet alleen had Hans van Hage bijzonder veel cultivars bij, zijn planten waar ook groter, steviger, en absoluut niet duurder dan die van de niet-biologische collega-kwekers.
Ik twijfelde dan ook niet lang waar we onze liaanroos zouden kopen. De keuze viel op een sterke klimmer met trossen relatief grote, halfgevulde, felroze bloemen (vaak hebben ramblers toch wat blekere kleuren), een ‘Alexander Girauld’.
Wellicht was het de kweker al opgevallen dat dat jongetje al herhaaldelijk – en duidelijk met veel interesse – zijn stand had bezocht, want zoonlief kreeg zijn uitverkoren roos, een klimroos ‘Alchymist’, cadeau…
Behalve een flyer met welkome informatie over het planten en verzorgen van rozen, kregen we ook nog eens mooi uitgegeven brochure mee over het nut van zweefvliegen in de rozentuin, een foldertje dat de kwekerij speciaal ter gelegenheid van het plantenfeest 2009 in Hex had samengesteld. (Het thema is dit jaar immers het insectenleven in de tuin!)
Net toen we afscheid wilden nemen van de kweker, viel het oog van manlief op een mooie Bourbonroos: ‘Ferdinand Pichard’. Die lijkt wat op ‘Honorine de Brabant‘ die we al een paar jaar in de tuin hebben. De kweker wist ons te vertellen dat ‘Ferdinand Pichard’ een herbloeiende roos is, terwijl ‘Honorine de Brabant’ (en de meeste andere rozen in onze tuin) maar één keer bloeien. Je raadt het… We konden het niet laten om ook Ferdinand nog aan onze aankopen toe te voegen.
En als ik jullie nog vertel, dat we overwegen om in een nog onaangelegd deel van de tuin een rozentuintje aan te leggen, dan hoeft het niet te verwonderen, dat ‘de Bierkreek’ hooggenomineerd staat om onze ‘hof’-leverancier te worden.
(Kent iemand het bleekgele liaanroosje op de foto helemaal onderaan?)
Organic Roses-nursery ‘De Bierkreek’ at Hex
Like we do every year at least once, we went to the Festival of rare plants, roses and kitchen gardens at the domain of Hex, the former residence of a prince-bishop. During the festival in june, the accent is on roses, in september on the kitchen garden: the park doesnot only have a wonderful rosegarden, but also a large ‘potager‘, dating from the 18th century.
In the last few years, the plants-festival seems to have an ecological focus, too. In 2008, the theme of the festival was ‘native wildflowers in the garden’, whereas in 2009 the focus was on attrackting wildlife, and more specifically insects in the garden.
This accent on ecological and organic can be seen at the choice of exposants too. There aren’t too many of them, in Hex, but I can assure you that the emphasis is more on quality than on quantity, and among this select group, the share of organic nurseries is quite large.
Several of those plantgrowers I knew already: de Nieuwe Tuin (’the New Garden’) of Peter Bauwers, Sanguisorba of Bart Belmans, De Loods, Natuurlijk tuinieren (Natural gardening) of Wim Collet.
But this year we met a nursery-man we didn’t know yet: Hans van Hage, one of the owners of the organic rose-nursery ‘De Bierkreek‘. And I have been told that, all over the world, there are only a two rose-nurseries in Europe that grow their plants completely organical.
It was our 12 year old son, who drew our attention to this nursery: He knew we were searching for a rambling rose, preferably a pink or rose coloured rose (we already have a beautiful yellowish white rambler), but each time we almost decided to buy a rose, he reminded us that (during the time he was wandering around on his own) he had seen an exposition of a rose-nursery that has a tremendous choice.
Not only did ‘De Bierkreek’ offer a very large assortment, there schrubs were larger and sturdier than the plants other nurseries offered, but – although ‘organically grown’ often means ‘more expensive’ – these roses were absolutely not.
You can imagine I haven’t been doubting for long where I was going to buy a rambling rose. The choice we made was a vigorous climber with bunches of rather large, double pink flowers, called ‘Alexander Girauld’. I choose it for its striking color: Ramblers are often rather pale.
And then, the cloven hoof came out, then I learned why dear son absolutely wanted us to go to this particular exposition…
Just like at the Hamamelisfestival in Kalmthout in january, he had seen a shrub he wanted to spend his savings on: he found Rosa ‘Alchymist’ absolutely irresistable – picture above, within the Dutch text. (Our son is a very frugal boy, who saves almost all his pocket-money. But the moment he arrives at a garden-center or a plants-exposition, he suddenly turns into a big spender…)
Probably the nursery-man had noticed that this little boy had visited his exposition already a few times – and obviously highly interested: when dear son wanted to pay for his newly found treasure, the man gave it him as a present…
When we wanted to leave, dear husband suddenly spotted a beautiful striped Bourbon rose, ‘Ferdinand Pichard’. This rose somewhat ressembles ‘Honorine de Brabant‘, that grows in our garden for some years now. But the grower told us, that unlike ‘Honorine de Brabant’, ‘Ferdinand Pichard’ is blooming repeatedly.
You guess… like dear son, we couldn’t resist the temptation, and bought this rose too.
Wat een leerzaa weekend met mooie aankopen. Leuk dat je zoon zo geïnteresseerd is, hij heeft een mooi exemplaar cadeau gekregen!
Ben nu wel een beetje nieuwsgierig waar die 2e bio kwekerij zit bevindt..
Ik heb dit jaar veel brandnetels in de buurt van de rozen laten staan en heb tot nu toe weinig hinder van luizen ondervonden. Komt er nog een logje over het nut van zweefvliegen in de tuin?
Wat een luxe toch, om gewoon een extra stukje tuin ‘in gebruik’ te kunnen nemen 🙂
Met de naam van de liaanroos kan ik je -’t zal geen verrassing zijn- niet onmiddellijk helpen. Maar ik heb de foto doorgestuurd naar iemand die er meer kaas van gegeten heeft. Misschien kan die helpen.
dit is het antwoord van de ‘rozologe’:
‘Ik dacht eerst dat het Trier is, maar dat is een lage klimrozelaar, geen liaan dus. Het kan ook Goldfinsh zijn, maar dat is een eenmalig bloeiende. Je kan hun aanraden om eens op de site van Louis Lens te gaan kijken. http://www.lens-roses.be , er staan veel foto’s op en je kan er met zoekcriteria werken om te filteren (vanuit assortiment en e-commerce).’
@fluitenkruid: ik wist enkel dat die andere bio-kwekerij in Duitsland is, maar vanuit ‘De Bierkreek’ kreeg ik zonet een mailtje dat het Rosenschule Ruf is in Bad Neuheim-Steinfurth, een plaatsje niet zo ver van Frankfurt am Main (in dat stadje is ook een rozenmuseum).
@bart: uit dezelfde bron werd mij intussen verzekerd dat het zonder enige twijfel ‘Goldfinch’ is. En zoals jou ‘rozologe’ zei, het is inderdaad een roos die één keer bloeit (maar daardoor ook des te overvloediger).
Mijn voorkeur van rozen is meer gericht op de bottelroos, dit voornamelijk vanwege de vruchten die deze produceert.
@Me! De meeste rozen in mijn tuin vormen wel degelijk bottels, omdat ik veel enkele of half-gevulde soorten heb.
Maar met ‘Bottelroos’ wordt vaak de rimpelroos (Rosa rugosa) bedoeld, en daar is enige voorzichtigheid mee geboden: Die ‘Japanse bottelroos’ vormt worteluitlopers, en in bepaalde streken (bijvoorbeeld de duinen) vormt ze een ware pest, omdat ze daar de inheemse flora over oppervlaktes van meerdere hectaren overwoekerd.
In mijn tuin heb ik een R. rugosa – manlief heeft die in een onbewaakt ogenblik aangeschaft – maar die houd ik met argusogen in de gaten…
Eerder schreef ik trouwens al een stukje over de Rimpelroos/japanse bottelroos.
He Anne, als je nog op zoek bent naar een Goldfinch-achtige roos die meer dan eens bloeit, dan kan ik je de ‘Moonlight’ aanbevelen: ruikt heerlijk en bloeit van mei tot november hier vlak naast onze voordeur.
Is Goldfinch een rambler? Ik ken hem als heester…
Wij hebben onze ‘Goldfinch’ in elk geval gekocht als rambler, en heel veel plaatsen vind ik hem ook beschreven als rambler. En hoewel hij niet zo gigantisch zwerft als bv ‘Rambling rector’, die wel tot 10 m ver kan wegdwalen (en ik heb hem ooit nog ergens hoger in een boom zien zitten), zit onze goudvink toch ook al vier-vijf meter hoog in de meidoornhaag (van waaruit ze dit jaar nog mooier dan op de foto van vorig jaar in een waterval naar beneden komt).
Prachtige rozen zeg! Ik zou ook voor die Alchymist zijn gegaan!
Wat een prachtige foto’s weer! Als ik ze nu een uitprint en in mij tuintje hang, heb ik ook rozen! (hihi)
Complimenten hoor Anne-Tanne!