Intussen weet ik wel beter. De ‘normale vrieskou’ in onze regionen, tot hooguit -10°, -12° C, daar kunnen heel wat cultivars best tegen. Maar de temperaturen die we hier in de Kempen begin januari hadden, tot tegen -20° C, die bleken alvast voor mijn grote struik te veel van het goede.
Nochtans had ik uit voorzorg het sneeuwdekentje niet van de struik geschud: hoe koud ook, toch geeft die sneeuw alvast nog enige isolatie. Bovendien maakt het verdamping (en dus uitdroging) onmogelijk, en als de aarde steenhard bevroren is, en de zon schijnt, dan is verdamping voor veel wintergroene planten meer funest dan de kou zelf.
Toch ziet het er niet naar uit, dat mijn roosmarijnstruik helemaal verloren is: De bovenste 20-30 cm is weliswaar helemaal rosbruin, maar in lagere regionen valt toch nog best wat groen te ontdekken. Afwachten dus maar…
Ik ga in elk geval niet snoeien, voor ik weet welke delen van de struik nog leven, en wat definitief dood is. Te diep insnoeien doet immers meer kwaad dan goed, want de oudere takken lopen veel moeilijker uit dan de jonge.
Ik houd intussen mijn hart vast voor mijn andere niet-zo-winterharde planten. Zo heb ik in mijn kruidenhoekje een Mirte (Myrtus communis) staan. Hoewel die plant niet goed winterhard schijnt te zijn in België, heeft die intussen al een tiental winters overleefd, maar of dat nu nog het geval is…
Een ander twijfelgeval (en hier wordt allicht ongelovig op gereageerd) is mijn doodgewone salie. Ik weet het, Salvia officinalis heet volkomen winterhard te zijn in onze contreien, maar tot nu toe zijn mijn ervaringen ermee heel anders.
Mijn Salvia officinalis ‘Berggarten’ (de bekende breedbladige salie, die zelden in bloei komt) die overleeft steeds de ergste kou, en ook met de S. off. ‘Purpurascens group’ heb ik nog nooit problemen gehad, maar tot nu toe heb ik na een min of meer strenge winter al altijd mijn ‘gewone’ Salvia officinalis en de S. off. ‘Tricolor’ moeten vervangen. (En neen, die staan steeds op een goed gedraineerde plek, waar het zeker niet de klassieke winterse natte voeten zijn, die oorzaak van hun vroegtijdig verscheiden zijn….)
Afwachten dus, wat dit voorjaar brengt…
Ik denk (en hoop voor je) dat je Rozemarijn (zo noemen we em overigens in Nederland) misschien nog best leeft en in komende maanden gaat uitlopen. De vraag is of de vorst ook de wortels heeft “gedood”. Het zou best kunnen dat delen ervan nog leven en dat die weer gaan uitlopen (ik spreek ditmaal uit 10 jaar ervaring in mijn vroegere tuin).
De wortels zijn zeker niet dood, want zoals ik al schreef, het is vooral het bovenste deel dat dood is. Ik ben er zeker van, dat de struik onderaan nog gaat uitlopen, de vraag is alleen hoeveel er dood is.
Dag Annetanne,
Ik denk dat je je toch niet teveel zorgen moet maken over je rozemarijn. Ik heb er hier in mijn Kempense tuin ook 2 staan (nog vrij jonge struikjes) en die zien er eigenlijk nog vrij goed uit. De topjes hangen wel wat naar onder maar de bladeren zien er allemaal nog groen uit. Ze staan wel allebei een beetje beschut tegen een paar grote kruiken. Als je over een dikke maand of zo de bruine delen wegsnoeit zal hij wel mooi terug uitschieten in de lente. Met mijn salie (ik heb hier alleen maar de gewone officinalis) heb ik eigenlijk nog nooit problemen gehad. Hij ziet er weliswaar niet echt schitterend uit op dit moment maar in de zomer zal hij weer helemaal hersteld zijn.
Nochtans hebben heel wat groenblijvende planten serieuze klappen gekregen deze winter zoals hier o.a. de Pieris.
Ik ben ook altijd weer verbaasd te horen dat de gewone salvia (die overigens niet zo gemakkelijk verkrijgbaar is: de meest verkochte is de ‘Berggarten’, die heeft bijna eirond blad, tegenover veel smaller blad bij de soort.)
Het is immers een plant die meestal als behoorlijk winterhard wordt beschreven, maar niet dus in mijn tuin (niet hier in de Kempen, maar ook eerder niet in Lier op de Nete-oevers… maar daar konden natte voeten wel meespelen.)
Onze rozemarijnstruik ziet er stralend uit en het is een flink uit de kluiten gewassen ding, hier en daar staan kleinere exemplaren. Maar hier in Zuid-Westvlaanderen was de vorst waarschijnlijk niet zo erg als bij jullie in de Kempen. Wat de salie betreft weet ik het niet zo goed.Ik ben de laatste dagen heel weinig buiten geweest want ik was ook slachtoffer van een weliswaar ‘milde griep’/flinke verkoudheid (die nog altijd niet voorbij is) en had er niet veel zin in om gans de tuin na te zien op bloeiers en groeiers… Vorig jaar deze tijd was er wel meer te zien dan nu!
Heel veel beterschap…
Mijn griepje is voorbij, maar een hardnekkige verkoudheid is gebleven, en maakt stilaan aanstalten om naar een bijholteontsteking te evolueren… hoeft niet voor mij…
Inderdaad, vorig jaar eind januari bloeide hier zelfs al een judaspenning…
Hier op het beschermde terras zijn ook de nodige planten op zeep. Min 24 graden buiten was daar ook teveel voor de arme plantjes. Dat wordt uithuilen en opnieuw beginnen. En dat nadat het al jaren was goed gegaan.
min 24°? Dat moet welhaast in Nederlands Limburg zijn!
Ik denk trouwens dat veel mensen na die relatief zachte zomers van de voorbije jaren flink wat planten zijn kwijtgespeeld.
Onze tuin ziet ook af… het mag nu echt wel een beetje warmer worden. Maar terwijl ik dit schrijf ziet het buiten weeral wit…
Hier ligt intussen ook weer een paar centimeter…
Ik was vandaag in midden-Nederland, en ook daar viel op hoe alles zo geel en bruin ziet…
Hallo, diese schwarzbraunen Triebspitze kenn ich auch aus meinem Garten. Aber wenn man genau hinschaut, haben die Triebe weiter unten überlebt. Bei mir jedenfalls wird es reichen, kräftig zurückzuschneiden.
Viele Grüße aus Brandenburg
Harald
Ja, auch hier sind die Triebe weiterhin nach untern noch ein bisschen grün. Ich warte aber erstmal, bis sie wieder wachsen, bevor ich zurüchschneide. Die älteste trieben laufen ja nicht mehr aus.