Den Byvoetis seer goet voor alle Vrouwe-qualen,
(En die dat niet gelooft comt grootelijckx te faelen)
Het Moederlyck gebreck dat doet dit Cruyt vergaen,
’t Sy in den Vrouwen-dranck of Maeghden-croes gedaen.
Die geene stonden heeft, oft heeft beslote winden
En die niet baeren can sal hier in hulpe vinden.
De opstyginghe oock en den geswollen buyck
En de opdraghtigheyt vergaet met dit ghebruyck,
Het crimpen van den buyck, de pyne in de leden,
De moeder in de keel en ’t sincken naer beneden
Door couw of hitte groot comt sy haer te misgaen
Hier door soo sal een vrouw geen leet meer onderstaen
Is sy melanckolick of sieck door haer gebreken
Of light sy op de aerd’ door haer gewelt besweken,
Is voor de quaede const een wonder medicyn
En voor die door het gaen of anders moede syn.
Ian van Meerbeeck, “Den Nederlantschen Cruydthof (een’ Herbarius op rym.)” Antw. 1716
De foto bij deze rijmen is van Sten Porse, en valt onder een GNU free documentation license.
Dat ‘cruyt’ hebben wij ook wel ergens staan in ‘onzen hof’… Leuk om die Middeleeuwse taal te ontcijferen! Bedankt…