Afgelopen weekend was er één vol plezierige verrassingen. Eerst waren er de bosanemoontjes die onverwacht toch te voorschijn kwamen, maar daar bleef het niet bij.
Toen ik zaterdag het bloemenweitje afspeurde op zoek naar nieuwe bloeiers, zag ik opeens dat er een slanke sleutelbloem (Primula elatior) aan het openkomen was. Die had ik vorig jaar geplant op het allerlaagste gedeelte van de tuin, maar ik vreesde dat het daar toch niet voldoende vochtig was om te overleven. En inderdaad floreert de plant niet zoals zijn soortgenoten bij Yo, maar het plantje heeft dit jaar alvast twee bloeistengels.
Overigens, op dit ogenblik is de bodem best wel vochtig op de plaats waar het plantje staat: ik heb deze foto snel-snel gemaakt, omdat ik merkte dat als ik te lang bleef staan in het gras, ik toch een paar centimeter de grond in zakte.
Over sleutelbloemetjes ga ik dit jaar niet meer veel vertellen…
Vorig jaar op 16 maart bloeide de eerste gulden sleutelbloem (Primula veris), en toen vertelde ik in ‘Sleutelbloemen in soorten en maten‘ wat historische weetjes over deze kruiden, en een week later weidde ik nog wat verder uit over de Gulden sleutelbloem. In een commentaar tracteerde Rob vervolgens nog op een hele rits volksnamen.
Ruim een maand geleden schreef ook Yo een heel uitgebreid artikel over de Sleutelbloem als geneeskruid.
Dus dit jaar op dit blog hooguit foto’s! Alleen nog even vertellen, dat de eerste gulden sleutelbloem hier dit jaar bijna open is, in heel veel planten zitten de knoppen nog heel diep tussen de bladeren verscholen. Die zijn dus net iets later dan vorig jaar.
Wel een beetje aan de vroege kant is dit lieverdje. Toen we hier pas woonden, stonden er op een plekje in de achtertuin een paar pinksterbloemen. Niet echt een voor de hand liggend plekje, want de laagste (en dus vochtigste) plekjes in de tuin liggen helemaal vooraan, aan de straatkant. Bovendien was het een erg beschaduwde locatie, terwijl de pinksterbloem van zon tot halfschaduw houdt. Die schaduw is in de loop van de jaren bovendien nog toegenomen, omdat de koeienweide daar een hazelaarbosje is geworden.
En inderdaad, jarenlang heb ik geen pinksterbloemen in de tuin gezien. En zondag, toen ik keek hoe het lievevrouwebedstro alweer gretig aan het bovenkomen is, zie ik daar plotseling twee bijna bloeiende pinksterbloemen! Dit keer heb ik het zekere voor het onzekere genomen, en de plantjes verplant naar een hopelijk gunstiger plekje.
De bosanemoontjes staan bij mij in knop, de Anemone blanda bloeit volop en de gulden sleutelbloem laat dit jaar al heel vroeg zijn bloempjes zien terwijl de slanke sleutelbloem, die altijd eerder is dan de gulden alleen nog maar grote pollen blad heeft. De stengelloze sleutelbloem bloeit al vanaf januari.
De pinksterblom en dotter staan in knop. Lente, vandaag begonnen maar kijk ik naar buiten dan lijkt de lente nog ver weg.
oooo! sleutelbloemen!! één van mijn favoriete voorjaarsbloempjes. Jammer genoeg niet in mijn tuin, in tegenstellling tot de pinksterbloemen die normaal gezien elk jaar talrijk opduiken.