AnneTannes Tuin

Ja, hoeveel blogs zouden er zo op een dag niet worden gestart, vol goede bedoelingen. En hoeveel blijven er daar na kortere of langere tijd van over…?
Natuurlijk begin ik met de bedoeling om dit lang vol te houden, maar druk-druk-druk is nu eenmaal een ziekte van deze tijd. Om die reden werk ik dan ook al een paar jaar lang mijn site niet meer bij, al blijft de zin om met kruiden bezig te zijn er nog steeds, en blijf ik zoeken naar manieren om te delen in mijn kennis van kruiden, en vooral dan de historische aspecten van het gebruik (zowel de folklore als de geschiedenis van de medicinale – en andere – toepassingen). En de etymologie van plantennamen, en het verzamelen van de volksnamen van een plantje blijft mij ook erg boeien.

Met die woorden begon ik vorig jaar mijn blogger-blogje.
Die eerste maand postte ik een tiental berichtjes, ik slaagde er met andere woorden behoorlijk in, om de zelfopgelegde minimumfrequentie van 3 berichtjes per week ruimschoots te halen. Maar in die eerste weken begon ik me ook al af te vragen, of Blogger nu wel zo’n goeie keuze was, en of WordPress (Open Source software bovendien) niet beter zou voldoen?
Vanaf 15 maart 2007 had ik dan ook een ‘mirror‘ op WordPress.com, maar ondertussen was ik toch aan het overwegen om de blog binnen mijn eigen domein onder te brengen. Er zat toch al een verhuizing naar een andere server aan te komen, het installeren van de WordPress.org software kon dan in één moeite door.

Het bloggen ging intussen zijn gangetje, in maart ging ik lekker in het goeie tempo door. In april leek het aan de buitenkant even in te zakken, maar dat had er mee te maken dat ik héél hard aan het werk was om mijn oude Kruidenmand-teksten ‘persklaar’ te maken voor integratie binnen het Joomla-CMS dat op de nieuwe server zou draaien.
En op 9 mei was het zover: de oude site trok zijn nieuwe jasje aan, en stond een kamertje af aan de Kruidenklets. Met 15 berichtjes was mei de meest productieve maand tot dan toe, en nog steeds halen die berichten het meeste bezoek binnen: de reeks over de Mariadistel wordt nog steeds het meest geklikt.

Juni bleek ook nog een zeer behoorlijke maand, maar toen…
Eigenlijk had ik het al voorspeld in mijn allereerste berichtje:

En nu dus een blog (…) in de hoop dat ik het lang volhoud, maar zonder beloften in dat verband…
Voorlopig zelfs geen uitgesproken ideeën over hoe vaak ik wil posten. Natuurlijk, in de eerste dagen/weken zal dat behoorlijk frekwent zijn, maar daarna?

Juli, augustus en september werden uiterst zwakke maanden, met zegge en schrijve twee berichten per maand. Dat het er überhaupt twee waren, gaf toch wel aan dat de intentie er was en bleef, maar dat de echte vonk even weg was.
En dan werd het oktober, en plots was de inspiratie er weer. Vanaf dat ogenblik blijk ik er in te slagen om een frekwentie van minimaal 5 berichtjes per week aan te houden, en soms zelfs meer. Ik denk dat ik dus kan zeggen dat de wens bewaarheid werd, die ik in de laatste regels van dat eerste postje neerschreef:

Een blog dus als het frisgroene meidoornscheutje dat ik gisteren in de tuin tegenkwam… en misschien groeit het uit tot een stevige nieuwe twijg….

Een van de bezoekers die mijn enquête invulde (geduld hoor, vanavond de volledige resultaten en de namen van de gelukkigen die iets in hun postbus mogen verwachten), en die een ‘ getrouwe van het eerste uur’ lijkt te zijn, benoemde, dat mijn aanpak steeds ‘losser’ lijkt te worden. Nu ja, als ik in een recent commentaar (waarvan ik heus de ironie ook wel snap) lees:

Ik denk dat ik dit maar eens van buiten leer.

dan denk ik dat ik nog altijd hier en daar te veel van een schooljuf heb. Maar van de andere kant: één van de dingen die ik met dit blogje wil, is toch ook iets doorgeven van de dingen die ik weet, dus waarom het me aantrekken als ik mijn oorsprong (mama en papa beiden in het onderwijs) toch niet helemaal blijk te kunnen verloochenen?
(Ja, het allerlaatste stukje van mijn bezoekerscurve vanaf de verhuis naar deze lokatie heb ik weggesneden.  Het stond zo lullig: die lijn die weer bijna helemaal naar beneden dook, omdat de huidige week nog maar één dag oud is.)

Tot zover de saaie inleiding tot de viering van de eerste verjaardag van dit blog.

Let’s Party Tonight!!!