Jawel hoor… de eerste bosaardbeitjes in de tuin bloeien al (net zoals trouwens de eerste meidoornbloemetjes!).
Ik denk dat iedereen het met me eens durft zijn, dat die bosaardbeitjes toch eigenlijk veel meer smaak hebben dan hun reusachtige soortgenoten uit de supermarkt (vooral als die – allicht nog niet helemaal rijp – ergens ver weg geplukt zijn en hier zijn ingevoerd in een seizoen dat je helemaal geen aardbeien hoort te eten.)
Bosaardbeitjes zijn trouwens ook rijker aan vit. C dan ‘gewone’ aardbeien, tot 100 mg per 100 g vruchtvlees, tegenover maar een derde daarvan in de grotere. Daarnaast zijn aardbeien rijk aan mineralen, vooral ijzer, calcium, fosfor, kalium en jodium, en nog wat vitamine B en K.
Ik zou het heel plezierig vinden, als er een boel te vertellen zou zijn over de geneeskrachtige eigenschappen van het aardbeitje, maar eigenlijk speelt het zelden een hele prominente rol, het blijft bescheiden aanwezig…
Eén van de inhoudstoffen van aardbeiblad is looizuur, en het kruid wordt dan ook wel eens toegepast in infusie bij diarree en andere maag-darmproblemen. Ook in ‘vrouwenthee’s’ wordt het kruid wel eens toegepast. Maar eigenlijk is de medicinala werking van aardbeiblad weinig onderbouwd, en daarom zou ik suggereren om het niet als belangrijkste kruid in een infusie toe te passen, maar vooral als een ‘extraatje’, dat een goede smaak aan het drankje kan geven, en wellicht de werking van de overige kruiden nog wat verder ondersteund.
Cosmetisch kan de thee van het jonge blad gebruikt worden als een reinigingslotion, vooral voor de wat vettere huid.
Regelmatig vind ik de suggestie (zoals ook soms ook voor frambozenblad) om de blaadjes te laten gisten vooraleer ze als thee te gebruiken. Daarvoor laat je de jonge blaadjes na het plukken eerst wat verwelken, waarna je ze met een deegrol kneust. Ze worden dan stevig in een theedoek gerolt en 36 uur met rust gelaten. Het blad wordt dan donkerder en ontwikkelt een veel intenser aroma. Ik zou het leuk vinden om te horen of iemand hier al ervaring mee heeft?
Ik ga morgen in elk geval wat blaadjes plukken, en probeer het dan even uit.
Ik las in “Ambiance” van deze maand een artikel over de kleine bosaardbei ( fragaria vesca)
Ik zou graag weten waar ik mij plantjes van een goede kwaliteit kan aanschaffen om in mijn tuintje te planten, met de hoop om volgend jaar wat te kunnen proeven van deze lekkere aardbeitjes.
Kunt u mij daaromtrent inlichten ?
Martine BONTE
@Martine Bonte: Oei… ik weet al lang niet meer waar ik mijn plantjes indertijd vandaan heb gehaald.
Zelf koop ik mijn plantgoed van wilde planten meestal bij Ecoflora in Halle.
Let wel op: bosaardbeitjes zijn fantastische ‘woekeraars’ en door middel van uitlopers vermenigvuldigen ze zich geweldig.
En nog opletten: sommige mensen noemen ook het plantje ‘Potentilla indica’ (of duchesnea indica) een ‘bosaardbei’, maar dat klopt helemaal niet. Het blad lijkt heel erg op de bosaardbei, en de vruchtjes zien er ook aardbei-achtige uit, maar de bloemen zijn volledig geel. En de vruchtjes zijn compleet smaakloos. ‘Schijnaardbei’ zou de officiele (en veel beter passende) naam zijn.
Ik heb al jaren bosaardbeitjes, de iets grotere variant en de hele kleintjes. Er gaat werkelijk niets boven de smaak van deze aardbeitjes, zo klein als ze zijn. Vanmorgen in het bos vond ik trouwens een heel veld van deze schattige mini aardbeitjes, ik heb een beetje tegen de regels in, een uitloper meegenomen, omdat mijn mini bosaardbei (uit Oostenrijk) een beetje kwijnend is. Zodra ze in het bos rijp zijn, neem ik ook het zaad mee om op te kweken. Wellicht kun je zo ook aan je plantje komen, ze groeien vrij algemeen in het wild. Daarnaast kun je er ook zaad van kopen bij een goed gesorteerd tuincentrum (wel de iets grotere soort bosaardbei).
Bij tuincentra staan de echte bosaardbeien trouwens meestal niet bij de kruiden, groente en fruit afdeling omdat ze een ‘niet interessante’ opbrengst geven, maar bij de rotsplanten. Ik kan dus adviseren om zeker daar te kijken als ze niet bij de reguliere aardbeien staan. Van Fragaria vesca is trouwens meestal de grotere (maar zeker niet veel minder lekkere) variant van de echte kleine soort verkrijgbaar die vruchten geeft die je ook weleens bij de groentewinkels kunt kopen.
Ik zou op de bladgrootte letten als je echt de mini versie wilt hebben, die hierom ook meestal bij de rotsplantenafdeling/bodembedekkers staat.
@Anne Marie: Dankjewel voor de aanvulling!
Ik herinner me trouwens, dat bij de Nieuwe tuin een aantal jaren geleden ook witte bosaardbeitjes te koop waren: dezelfde smaak, maar ze kleurden niet (waardoor minder vogelvraat) en ze vormden ook geen uitlopers (voor wie niet wil dat de plantjes te hard gaan woekeren).
En vorig jaar kocht ik een Fragaria moschata (grote bosaardbei) die ook grotere vruchtjes krijgt als de gezone bosaardbei, maar die net zo lekker zouden smaken. Nog een paar weekjes geduld!
(In het latijn ‘muskusaardbei’, in het Duits ‘Zimterdbeere’ of kaneelaardbei. Dat moet wel erg geurig zijn!)
Dag AnneTanne,
Ik ben op zoek naar de zaden van de Fragaria moschata (grote bosaardbei), maar kan ze nergens vinden, Weet jij misschien waar ik deze kan bestellen?
Vriendelijke groet,
Natalie
Wel, ik heb de plantjes van bosaardbeien ( de goeie met witte bloemetjes) kunnen kopen te Halle. Ik heb mijn 20 plantjes in april geplant in grote bakken en inderdaad ze zijn enorm gegroeid en regelmatig pluk ik er enkele vruchtjes van.
Nu, ik maak me zorgen voor wat er moet gebeuren als het in de herfst en winter kouder zal worden.
Moet ik ze kort snijden, of zo laten en bedekken en met wat.
Ik zou in de lente van volgend jaar met dezelfde plantjes willen werken natuurlijk.
Dank u
Bosaardbeitjes zijn inheemse wilde planten, die in volle grond absoluut winterhard zijn. In de bossen is er niemand om ze in de winter kort te snijden of af te dekken, dus wat dat betreft moet je niks vrezen.
Ze staan in bakken, en dat zou misschien een probleempje kunnen vormen, omdat vorst daar altijd forser is, maar ook daar ben ik niet zo bang voor. Nee, gewoon laten begaan dus…
Ik had vorig jaar een plantje van de Fragaria moschata gekocht, in een plastic containerpotje. Maar door omstandigheden was dat potje in een verloren hoekje terechtgekomen, en was het niet uitgeplant. Ik heb het dit voorjaar teruggevonden, en er deze zomer heerlijk van gesnoept. Het was er zelfs in geslaagd om vanuit het potje uitlopers uit te sturen, en ondanks mijn slechte zorgen ben ik dus al met nieuwe plantjes beloond.
Ik ben erg benieuwd hoe het is gegaan met het laten gisten van het aardbeiblad alvorens verder te drogen. Zojuist heb ik uit onze tuin blaadjes geoogst om er een mooi theemengsel mee te maken en ben er niet over uit of ik het ga proberen. Ik heb dit proces ook gelezen over braamblad; “De bladeren worden door het melkzure gistingsproces donkerder (en krijgen een rozengeur) en ontwikkelen een intensiever aroma.”
Wellicht heb je ook nog suggesties voor verder verwerking in thee? Ik weet nog niet of ik er een medicinale thee-combinatie mee ga maken of een dagelijkse thee.
Alvast bedankt!